Η απόφαση του Δήμαρχου Κεντρικής Κέρκυρας & Διαποντίων Νήσων κ. Πουλημένου για τη δυνατότητα λειτουργίας ΟΛΩΝ των εμπορικών καταστημάτων ΟΛΕΣ τις Κυριακές της τουριστικής σεζόν είναι απολύτως καταδικαστέα και ως τέτοια έχει ήδη καταγραφεί στη συνείδηση του κερκυραϊκού λαού παρά την προσπάθεια να εφευρεθούν διάφορες δικαιολογίες.
Μια τέτοια καταδίκη όμως είναι «λειψή» αν δεν αξιοποιηθεί ώστε να βγουν τα κατάλληλα
πολιτικά συμπεράσματα και αν δεν συνδεθεί η σχέση που έχει με τον χαρακτήρα του
κοινωνικοοικονομικού συστήματος (καπιταλισμός) μέσα στο οποίο ζούμε. Επίσης, η απόφαση
αυτή είναι χρήσιμη για να διαπιστωθεί, για μία ακόμη φορά, ο ρόλος που παίζουν οι Δήμοι και οι
Περιφέρειες στην εξυπηρέτηση και στην ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.
Τρία συμπεράσματα
Καταρχάς, επιβεβαιώνεται ότι σωστά το ΚΚΕ αναφέρεται στην «Τοπική
Αυτοδιοίκηση» ως Τοπική Διοίκηση αφού, και με αυτό το παράδειγμα, φαίνεται ότι καμία αυτονομία και καμία αυτοτέλεια δεν έχει από το κεντρικό κράτος αλλά αντίθετα αποτελεί το μακρύ του χέρι για την υλοποίηση των πολίτικων σχεδιασμών του. Η αναφορά του Δήμαρχου Κεντρικής Κέρκυρας, στην προσπάθεια να δικαιολογήσει την απόφασή του, στην εκ του νόμου απαγόρευση, της διάκρισης μεταξύ μικρών τοπικών επιχειρήσεων και παραρτημάτων πολυεθνικών εταιριών και μονοπωλίων ευθυγραμμίζεται απόλυτα με την απάντηση της Υπουργού Εργασίας κ. Κεραμέως σε επίκαιρη ερώτηση του ΚΚΕ στη βουλή. Με απλά λόγια, η Κυβέρνηση ψηφίζει τις αντεργατικές πολίτικες που πλήττουν και τους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες και η Τοπική Διοίκηση τις υλοποιεί αξιοποιώντας και την νομοθεσία αλλά και την επιχειρηματολογία της.
Το δεύτερο πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και η έκθεση των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επαγγελματιών στον ανταγωνισμό των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, δεν πρέπει να ιδωθούν απλά ως «τοπικές» εξαιρέσεις ή αποφάσεις κάποιου «κακού» Δημάρχου. Αντίθετα, ξεκινάνε από τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες, μέσω και των αστικών κυβερνήσεων, φτάνουν μέχρι και την Τοπική Διοίκηση, με μοναδικό σκοπό την ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Τέτοιες αποφάσεις και τέτοιες πολίτικες, όπως η εντατικοποίηση της εργασίας, η part time απασχόληση, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η κατάργηση του 40ωρου, η 6ήμερη εργασία αλλά και η λεγομένη «απελευθέρωση» που οδηγεί στο κλείσιμο των μικρομεσαίων μαγαζιών κάτω από βάρος του ανταγωνισμού των μονοπωλίων και την περαιτέρω συγκεντροποίηση, δεν είναι απλά μια υλοποίηση ενός κακού καπιταλισμού, ή κάποια παρέκκλισή από τις βασικές αρχές του και τις «ευγενείς» και «αγαθές» αξίες του, αλλά είναι παράμετροι, βασικές, αναγκαίες, και σύμφυτες με την λειτουργία του. Υπό αυτή τη έννοια είναι τουλάχιστον υποκριτικό, πολίτικες δυνάμεις και φορείς που στηρίζουν τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την επιδείνωση των όρων εργασίας και για το κλείσιμο των μικρών, τοπικών μαγαζιών.
Βέβαια, αυτό σε καμία περίπτωση δεν αθωώνει τη Δημοτική Αρχή και το Δήμαρχο, για το ρόλο που παίζουν στην υλοποίηση αυτών των αποφάσεων. Είναι πολιτική επιλογή το με ποιον πας και ποιον αφήνεις, και σε αυτή την περίπτωση η Δημοτική Αρχή πήγε με την πλευρά των «ισχυρών». Ο τρόπος της υλοποίησης της απόφασης, εν κρυπτώ και χωρίς καμία ενημέρωση δείχνει την κατεύθυνση. Είναι χαρακτηριστικό ότι για ένα ζήτημα που αφορά δεκάδες χιλιάδες σε όλο το Δήμο, η Δημοτική Αρχή αναγκάστηκε να τοποθετηθεί μόνο μετά την αποκάλυψη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και παρά της μεγαλοστομίες του Δημάρχου στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ο Δήμαρχος πήρε μία απόφαση με την οποία, επίσημα, διαφωνούν και οι εργαζόμενοι και οι επαγγελματίες μέσω των φορέων τους, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πολυεθνικών.
Ένα τελευταίο σχόλιο είναι απαραίτητο ώστε να αναδειχθεί, για ακόμα μια φορά, και ο ρόλος του κράτους, το οποίο ενώ λειτουργεί κατασταλτικά σε όλες τις απεργίες, τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, «σφυρίζει αδιάφορα» όταν η νομοθεσία, που οι αστικές κυβερνήσεις ψηφίζουν, παραβιάζεται από τις πολυεθνικές και από το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν είναι τυχαίο ότι παρόλο που η πολυεθνική Lidl λειτουργεί παράνομα εδώ και δυο μήνες, παρόλα τα πρόστιμα από την Επιθεώρηση Εργασίας και παρόλο που η ιδιά η Υπουργός παραδέχτηκε στην βουλή την παράνομη λειτουργία των καταστημάτων της, κανείς δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει αυτή η παρανομία. Τώρα, για να λύσουν το πρόβλημα, επιχειρούν να μετατρέψουν την παρανομία σε νόμο για να εξυπηρετήσουν και πάλι τους λίγους.
Η ΤΕ Κέρκυρας στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επαγγελματιών και στηρίζει τις δράσεις τους ώστε η απαράδεκτη αυτή απόφαση να παρθεί πίσω από τη Δημοτική Αρχή. Στο πλαίσιο αυτό στηρίζει την κινητοποίηση του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κέρκυρας, την Τετάρτη 7/8 στις 11:00 στο
Μαράσλειο.
