*Διαβάστε ακόμα: Τα κρίσιμα ραντεβού Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη: Η διπλωματία κορυφής και οι επενδύσεις στην Ελλάδα σε πρώτο πλάνο για τον πρωθυπουργό

Μιλώντας στα “Παραπολιτικά“, ο υπουργός Μετανάστευσης και Aσύλου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, ξεκαθαρίζει ότι «δεν έχει τεθεί ποτέ, ούτε και τώρα τίθεται από τη γερμανική πλευρά, ζήτημα μαζικών επιστροφών στην Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταστήσουμε απολύτως σαφές».

Η δήλωση του Νίκου Παναγιωτόπουλου στα “Παραπολιτικά”

«Η απόφαση της Γερμανίας να εντείνει τους συνοριακούς ελέγχους αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη ανησυχία για την παράτυπη μετανάστευση και την ανάγκη για καλύτερο έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. Το Βερολίνο, υπό την έντονη πολιτική πίεση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Σολτς, θεωρεί πως η αυστηρότερη επιτήρηση των συνόρων είναι αναγκαία για την αποτροπή της παράνομης εισόδου και την προάσπιση της τήρησης των ευρωπαϊκών κανόνων. Αυτή η αλλαγή στάσης εντάσσεται σε μια γενικότερη μεταστροφή της γερμανικής μεταναστευτικής πολιτικής, με σκοπό να μη θεωρείται πλέον η Γερμανία «χώρα-μαγνήτης» ή πόλος έλξης παράτυπων μεταναστών.

Ωστόσο, δεν έχει τεθεί ποτέ, ούτε και τώρα τίθεται από τη γερμανική πλευρά, ζήτημα μαζικών επιστροφών στην Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταστήσουμε απολύτως σαφές.

Οι Γερμανοί επιδιώκουν τη συνεργασία με τη χώρα μας στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, πάντα εντός ορίων της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Παρατηρείται, όμως, μια γενικότερη τάση εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική, αντανακλώντας την ανασφάλεια που νιώθουν οι κοινωνίες απέναντι στην ανεξέλεγκτη, παράτυπη μετανάστευση. Είναι κάτι που υφίσταται και οφείλουμε να αφουγκραστούμε το μήνυμα αυτό. Αυτό, όμως, πρέπει να γίνει χωρίς να υπονομεύσουμε το πνεύμα της Συνθήκης του Σένγκεν και του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, το οποίο ψηφίστηκε έπειτα από πολυετείς και λεπτομερείς διεργασίες.

Είμαστε τώρα στο στάδιο της υλοποίησής του και πρέπει να παραμείνουμε προσηλωμένοι στις αρχές της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, ώστε το κάθε κράτος-μέλος να μη λειτουργεί στην άσκηση μεταναστευτικής πολιτικής με τρόπο μονομερή, αυθαίρετο ή αποσπασματικό

».