Ο λόγος για τον ηθοποιό Απόστολο Γκλέτσο, ο οποίος εξηγεί στο «Secret» την απόφασή του αυτή, σχολιάζει τις εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ µιλά για το ζεϊµπέκικο της Ευδοκίας που χόρεψε στο Ηρώδειο και απέσπασε θερµό χειροκρότηµα.
«Αποφάσισα να κατέβω για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ γιατί προτεραιότητα δεν είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά είναι να βάλουµε, να βάλω πλάτη, διότι διαλυθήκαµε και πρέπει να σώσουµε το κόµµα. Πρέπει να σώσουµε τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να βάλουµε πλάτη στην Αριστερά», αναφέρει, τονίζοντας ότι «εγώ και κάποιοι άλλοι οι οποίοι είµαστε προβεβληµένοι, αλλά έχουµε και ένα βιογραφικό που µπορεί να στηρίξει µια υποψηφιότητα, πρέπει να το κάνουµε. Και το έκανα. Προέτρεψα κι άλλους συντρόφους να το κάνουν και πιστεύω ότι θα το κάνουν κι άλλοι. Αρχικά να φέρουµε κόσµο στην κάλπη και από εκεί και πέρα βλέπουµε για τις προσωπικές µας φιλοδοξίες».
Ο Απόστολος Γκλέτσος αποκαλύπτει ευθέως και την άποψή του για τον Στέφανο Κασσελάκη: «∆εν κάνει. Το παιδί δεν κάνει για την πολιτική. Εχει καταπατήσει ακόµα και αυτό που λέµε δεοντολογία. ∆εν µπορείς να µιλάς για “µαύρα” ταµεία. Σίγουρα δεν κάνει για την Αριστερά, διότι είναι ένας άνθρωπος που του παραδώσαµε ένα κόµµα αριστερό και αυτός έκανε βόλτα από κανάλι σε κανάλι διαφηµίζοντας τον προσωπικό του πλούτο και την προσωπική του ευτυχία». Ο ίδιος σχολιάζει και και την υποψηφιότητα του Παύλου Πολάκη για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. «Ολοι µου οι σύντροφοι, ο καθένας µε τις ιδιαιτερότητές του -και εγώ έχω τις ιδιαιτερότητές µου και εγώ έχω τα ντεζαβαντάζ µου και εγώ έχω και κάποια θετικά-, είναι για µένα άξιοι, που µπορούν µε τη βοήθεια των υπολοίπων να διοικήσουν το κόµµα. Αν µε ρωτάς για την αρχηγία του κόµµατος, θεωρώ ότι ο Πολάκης είναι ένας άξιος σύντροφος, ο οποίος µπορεί να ηγηθεί. Οπως µπορεί η Γεροβασίλη, ο Παππάς, σίγουρα ο Φάµελλος και λοιποί», αναφέρει. Στα µέσα της εβδοµάδας ο Απόστολος Γκλέτσος έγινε viral, καθώς χόρεψε το ζεϊµπέκικο της Ευδοκίας στο κατάµεστο από κόσµο Ηρώδειο, στην εκδήλωση «Το ελληνικό σινεµά τραγουδά…». Μάλιστα, ο Στέφανος Κασσελάκης, που ήταν παρών, τον χειροκρότησε. «Και εγώ θα χειροκροτούσα. Αν είναι δυνατόν. Τι άλλο θα µπορούσε να κάνει ο οποιοσδήποτε στο πλαίσιο του καθωσπρεπισµού, του πολιτισµού γενικά, του κοινωνικού πολιτισµού; Τι θα µπορούσε να κάνει κάποιος;», σχολιάζει.
«Το φέρω στο dna μου»
Ο ίδιος περιγράφει και τα συναισθήµατα που ένιωσε κατά τη διάρκεια του χορού. «Προσπαθήσαµε όλοι να δώσουµε σε αυτήν την ωραία ιδέα που είχε ο διοργανωτής, Μάκης ∆ελαπόρτας, να αναβιώσει το ελληνικό σινεµά. Ολα αυτά που τα ξέρουµε, τα έχουµε δει στην τηλεόραση εµείς, αλλά τα έχουµε αγαπήσει. Πέρα από τις ταινίες, ειδικότερα τα τραγούδια και τη µουσική. Ολο αυτό εγώ το φέρω από παιδάκι. Το φέρω στο DNA µου αυτό το πράγµα, διότι από παιδάκι τις έβλεπα αυτές τις ταινίες. Με αυτά µεγάλωσα. Αυτό µπήκε στο αίµα µου και, ενδεχοµένως, ήθελα να γίνω ηθοποιός. ∆εν το έλεγα από τότε, αλλά σίγουρα είχε µπει από τότε. Οπότε καταλαβαίνεις, όλο αυτό το έφερα. Η χορογραφία ήταν του Θοδωρή Πανά».
Ο γνωστός ηθοποιός µίλησε και για τη ζωή του αυτή την περίοδο. «Πηγαίνω στην Κύπρο και δουλεύω για τη “Γη της ελιάς”. Εχουµε τη χαρά να δουλεύουµε µε τον Ανδρέα Γεωργίου και τη Βάνα ∆ηµητρίου, τον Κούλλη Νικολάου και τα άλλα παιδιά. Τώρα που µιλάµε, όµως, είµαι στη Στυλίδα. Είµαι µέσα στο αγροτικό και γυρίζω µε τελάρα ελιές. Είχα πάει να µαζέψω, για να τις πάω στον έµπορα».
«Πάντα υπάρχει µια γυναίκα στη ζωή µου»
Σχετικά µε την ανάγκη του να έχει κάποια σύντροφο, ο ίδιος αποκαλύπτει: «Εχω. Πάντα υπάρχει µια γυναίκα στη ζωή µου, αλλά δεν είναι ότι µένουµε µαζί ή είµαστε από το πρωί µέχρι το βράδυ µαζί. Πάντα υπάρχει µια γυναίκα. ∆εν µπορώ, δεν γίνεται, δεν ζεις αλλιώς, πώς να ζήσεις; Πάντα θες ένα τηλεφώνηµα, να βρεθείς µια-δυο φορές την εβδοµάδα. Ενα τηλεφώνηµα την ηµέρα να πεις “Τι γίνεται; Πώς πάει; Τι κάνεις;”. Να ενδιαφερθείς και να ενδιαφερθεί». Ξεχωριστή είναι, βέβαια, η κουβέντα του για την κόρη του. «Η κορούλα µου τελειώνει το Πάντειο, Πολιτικές Επιστήµες, και σπουδάζει σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηµατογράφου και Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου. Οπως φαίνεται, θα γίνει σκηνοθέτις», λέει και εξηγεί πως θα ήθελε κάποια στιγµή να τον σκηνοθετήσει: «Θα ήταν φανταστικό. Μακάρι να συµβεί». Και η συζήτηση τελειώνει µε το σηµαντικότερο αγαθό του κάθε ανθρώπου, την υγεία.
Μάλιστα, στο παρελθόν ο Απόστολος Γκλέτσος είχε ταλαιπωρηθεί. «Φοβήθηκες ποτέ τον θάνατο;», τον ρωτάµε. «Με τον θάνατο έχω µια εξοικείωση, γιατί αρρώστησα πολύ νωρίς», µας απαντά και προσθέτει: «Αρρώστησα στα 35 µου βαριά. Εκανα τέσσερα χειρουργεία στην καρδιά. Τα τρία τα έκανα χωρίς νάρκωση και “πέθανα”».
*Δημοσιεύτηκε στο «Secret» των Παραπολιτικών
