Η Αθήνα φοβάται κατ’ αρχάς κατακόρυφη αύξηση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, με δεδομένο ότι ο Λίβανος με συνολικό πληθυσμό περίπου 5.500.000 κατοίκων φιλοξενεί περίπου 1.500.000 Σύρους και 210.000 Παλαιστίνιους πρόσφυγες κι ενώ καθημερινά ο αριθμός των εκτοπισμένων αυξάνεται. Αυτά, την ώρα που το Τελ Αβίβ δείχνει έτοιμο να αναβιώσει τον πόλεμο των έξι ημερών, αναμορφώνοντας τον χάρτη της Μέσης Ανατολής, όπως δηλαδή έκανε και το 1967 χτυπώντας την πανίσχυρη τότε Αίγυπτο.

Η Ελλάδα, σε αυτή τη φάση, στηρίζει χωρίς αστερίσκους το Ισραήλ, καταδικάζοντας απερίφραστα την πυραυλική επίθεση της Τεχεράνης, ωστόσο έχει καταφέρει να συνομιλεί με όλους, τόσο με τους Ισραηλινούς όσο και με τον αραβικό κόσμο. Ανώτατες διπλωματικές πηγές στη Αθήνα σημείωναν στην «Απογευματινή» πως όλα θα κριθούν από το πόσο σκληρά θα είναι τα αντίποινα του Ισραήλ, θεωρώντας βέβαιο πως αυτά θα υπάρξουν. Αν ακολουθήσουν σκληρά ισραηλινά χτυπήματα, τότε θα οδηγηθούμε σ’ έναν φαύλο κύκλο εχθροπραξιών με αλλεπάλληλες επιθέσεις και γενίκευση των πολεμικών συγκρούσεων.

Το Ιράν προχώρησε για την ώρα σε συμβολικά πλήγματα, για το γόητρο, δεν μπορούν όμως οι Ιρανοί να χάσουν τη θέση τους στον λεγόμενο «άξονα της αντίστασης», εξού και διαμηνύουν ότι η επίθεση ολοκληρώθηκε. Όμως το timing είναι τέτοιο, που μέχρι τις αμερικανικές εκλογές, το Ισραήλ εκτιμάται ότι θα «αναγκαστεί» να χτυπήσει πλέον την καρδιά κι όχι το μακρύ χέρι του Ιράν. «Αυτό θα οδηγούσε την περιοχή σε ολοκληρωτική σύγκρουση», σχολίαζαν αρμόδιοι κύκλοι.

Οι ίδιες πηγές εξηγούν ότι έχει μεγάλη σημασία πώς θα αντιδράσουν Ιορδανία, Σαουδική Αραβία και Αίγυπτος, με δεδομένο πως οι αγανακτισμένοι πολίτες των χωρών αυτών, πηγαίνοντας προς τα άκρα, πιέζουν τις κυβερνήσεις τους να υιοθετήσουν πιο ριζοσπαστική στάση, στα πρότυπα της Τουρκίας και του Κατάρ, που ούτως ή άλλως διατηρούν σκληρή θέση απέναντι στο Ισραήλ.

Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι στην παρούσα φάση το βασικό πρόβλημα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει είναι η αύξηση των προσφυγικών ροών. Εκατοντάδες χιλιάδες ταλαιπωρημένες ψυχές, οικογένειες ολόκληρες, θα αναγκαστούν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς Ελλάδα, Κύπρος και Τουρκία, λόγω γεωγραφικής εγγύτητας, θα σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος κι είναι βέβαιο ότι η Άγκυρα δεν θα θελήσει να συγκρατήσει τις ροές στον βαθμό που της αναλογεί. Σύμφωνα με τα όσα αποφασίστηκαν στο χθεσινό ΚΥΣΕΑ, θεωρείται κρίσιμο να ολοκληρωθούν τα έργα που ήδη δρομολογούνται, για να φτάσει η πραγματική χωρητικότητα των δομών στο 100% (τώρα η χωρητικότητα είναι στο 50%). Φιλοξενούνται δηλαδή περί τους 22.000 πρόσφυγες και μετανάστες.

Την ίδια ώρα ωστόσο ελλοχεύει ο κίνδυνος για τρομοκρατικές επιθέσεις (αν και στην Ελλάδα το επίπεδο συναγερμού θεωρείται πολύ χαμηλό σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης). Επίσης, οι κυβερνοεπιθέσεις -η πιο κοινή υβριδική απειλή εν έτει 2024- θεωρούνται σχεδόν αναπόφευκτες. Τα τύμπανα του πολέμου ανατροφοδοτούν και την απαισιοδοξία των καταναλωτών.

Η τιμή του πετρελαίου σημειώνει άνοδο, ενώ τα ναύλα για τα φορτία από την Κίνα αυξήθηκαν κατά 770%, ανοίγοντας έτσι νέο κύκλο ανατιμήσεων σε καύσιμα και τρόφιμα. Αν η ανταπάντηση του Ισραήλ συνίσταται σε πλήγμα στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ιράν ή αν οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλουν νέες οικονομικές κυρώσεις στο καθεστώς της Τεχεράνης, τότε το πετρέλαιο εκτιμάται πως μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 100 δολάρια. Με ό,τι αυτό σημαίνει για την ελληνική οικονομία και την τιμή των προϊόντων στα ράφια κι ενώ η ακρίβεια συνεχίζει να σαρώνει τα νοικοκυριά. Υπάρχει όμως και ένα ακόμη ακραίο σενάριο: να κλείσει το Ιράν τα Στενά του Ορμούζ, απ’ όπου περνά το 20% του πετρελαίου και του LNG που καταναλώνονται παγκοσμίως. Σε αυτή την περίπτωση ο Θεός να βάλει το χέρι του…

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή