Στόχος του υπουργού Υγείας μέσα από τα «ανακουφιστικά μέτρα πολιτικής» που θα ανακοινώσει είναι να μειωθεί το υπερβολικά υψηλό μέρος των πραγματικών εξόδων, το οποίο υπερβαίνει το όριο της προϋπολογισμένης δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης (κατά 245 εκατ. ευρώ για το πρώτο εξάμηνο 2023) και το οποίο υποχρεούνται να επιστρέφουν οι εταιρείες στο Δημόσιο. Το σημαντικότερο είναι όμως ότι ο κ. Γεωργιάδης σχεδιάζει ήδη συγκεκριμένα και διαφοροποιημένα μέτρα πολιτικής για τη φαρμακευτική δαπάνη του 2024. Με αυτά τα μέτρα πολιτικής για το 2024 ο υπουργός Υγείας εκτιμά ότι θα ικανοποιηθούν σε ιδιαίτερα αισθητό βαθμό οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να εκλείψουν εκ μέρους τους και τα έντονα παράπονα αλλά και οι λογής λογής προειδοποιήσεις περί ενδεχόμενης απόσυρσης καινοτόμων φαρμακευτικών σκευασμάτων αλλά και εταιρειών από την ελληνική αγορά…

*Διαβάστε ακόμα: Σκέψεις για δωρεάν φάρμακα στους χαμηλοσυνταξιούχους: Υπό επεξεργασία σχέδιο επέκτασης της πλήρους απαλλαγής που ισχύει για πρώην δικαιούχους ΕΚΑΣ

Οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες δεν έχουν άδικο να διαμαρτύρονται για το δυσθεώρητο ύψος του νοσοκομειακού clawback, το οποίο θα κληθούν να επιστρέψουν στο Δημόσιο για το πρώτο εξάμηνο του 2023, καθώς αυτό φτάνει περίπου στο… 83% επί του συνόλου της δημόσιας νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης για το συγκεκριμένο έτος. Με άλλα λόγια, οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες θα κληθούν να «χαρίσουν» στο Δημόσιο τα οκτώ από τα δέκα νοσοκομειακά φαρμακευτικά σκευάσματα για το 2023, σύμφωνα πάντα με τα έως τώρα δεδομένα για το πρώτο εξάμηνο του εν λόγω έτους. Δεν υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα η οποία μπορεί να σταθεί κάτω από τέτοιους οικονομικούς και εμπορικούς όρους, παρά μόνο διαμέσου ενός ατέρμονου εσωτερικού δανεισμού από τις μητρικές εταιρείες.

Και αυτό, το καταλαβαίνει ο καθένας, κάθε άλλο παρά βιώσιμο είναι, αν δεν έχει ήδη φτάσει πλέον στα απώτατα όριά του, λένε πηγές και από τις δύο πλευρές. Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες φέρονται να διαπράττουν ένα κλασικό στρατηγικό λάθος εκτίμησης: δείχνουν ότι θεωρούν την αισθητή μείωση του νοσοκομειακού clawback για τα παρελθόντα έτη, ιδιαιτέρως για το 2023, ως μία δύσκολη μεν, αρκούντως επιλύσιμη άσκηση δε. Τα πράγματα είναι ασφαλώς πολύ πιο περίπλοκα σε μία οικονομία όπως η ελληνική, η οποία βρίσκεται μεν σε αναπτυξιακή φάση, αλλά τελεί επίσης υπό το καθεστώς μεταμνημονιακής δημοσιονομικής και μακροοικονομικής επιτήρησης από τις Βρυξέλλες.

Χαρακτηριστικό είναι το εξής απόσπασμα από την επιστολή την οποία απηύθυνε την περασμένη εβδομάδα ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας στον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Πώς είναι δυνατόν ένα φάρμακο που τιμολογείται με βάση τις δύο χαμηλότερες τιμές στην Ευρωζώνη, χωρίς ποτέ να αυξηθεί η τιμή του, να θεωρείται οικονομικά βιώσιμο, όταν επιστρέφει το 83% των τιμολογημένων πωλήσεών του; Η πολιτεία θεωρεί ότι μπορούν όλα αυτά τα φάρμακα να συνεχίσουν να διατίθενται στην Ελλάδα; Είναι επιτακτική ανάγκη να επαναξιολογηθεί άμεσα ο νοσοκομειακός προϋπολογισμός, τόσο για το 2023 όσο και για το 2024, που βαίνει χειρότερο, με πρόσθετα κονδύλια και όχι με τη μεταφορά του βάρους από τη μία πλευρά στην άλλη. Αν συνεχιστούν αυτές οι πρακτικές, η αποχώρηση πολλών προϊόντων ή ακόμα και ολόκληρων εταιρειών από τη χώρα είναι προ των πυλών».